Μια
θαυμάσια ανοιξιάτικη ημέρα σήμερα και ό,τι καλύτερο για μια βόλτα στην ιστορική
Αθήνα. Στα πέριξ της Ακρόπολης, πάνω στα βράχια, με τις αισθήσεις στα ύψη, αγκαλιά
με τον αρχαίο βράχο και μπροστά στα μάτια σου ολόκληρη την Αθήνα ν’ απλώνεται στα
πόδια σου ή μάλλον σερβιρισμένη στο πιάτο σου. Στ’ αλήθεια, σκηνικό που δεν
ξεχνιέται εύκολα.
Είναι αυτός ο ήλιος Στράτο μου που σε κάνει να κλείνεις την πόρτα του σπιτιού και να θες την απόλαυση των υπέροχων τοπίων της Αθήνας!! Αγαπημένο μέρος και για μένα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές βόλτες !!
Από βραδύς είχα διαβάσει τούτη τη φράση του Γκαίτε: O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Και την άλλη μέρα μ’ έπιασε το πείσμα και τα έκανα όλα με τη σειρά, κάπου να βρει η ψυχή την άκρη. Τραγούδι, Ποίημα, Εικόνα ζωντανή -καλύτερη δεν είχε- κι ύστερα Διατύπωση και μοίρασμα εδώ.
ΔιαγραφήΝα το αποτέλεσμα… Και πολύ το χάρηκα, αγαπητή μου Νικόλ.