Η αλήθεια της φύσης περνάει τη φάση της φθινοπωρινής μεταμόρφωσης…
Σάββατο πρωί.
Βολτάροντας φωτογράφησα ένα δέντρο κι αυτό ευθύς κοκκίνισε…
Μήπως από ντροπή;…
Η φύση φόρεσε τα
φθινοπωρινά της.
Το επιβεβαιώνουν τα πυρόμορφα χρώματα των δέντρων…
Κι ακόμη δεν είδατε τίποτα.
Το φθινόπωρο υπόσχεται (πάντοτε υπόσχεται) κι άλλες
ομορφιές!
Φθινοπωρινή πανδαισία χρωμάτων…
Τα φύλλα ταξίδεψαν και τώρα ξαποσταίνουν στο έδαφος.
Χαλί
που δεν πάει στην καρδιά σου να το πατήσεις…
Η Φύση γυμνώνεται σιγά, σιγά και νωχελικά, σαν μια φιλάρεσκη γυναίκα που μέχρι να γυμνωθεί σε τρελαίνει σα να ντρέπεται και μετά σου φέρνει έναν Χειμώνα όπου τρέμεις σα να είσαι γυμνός έστω κι αν φοράς δέκα πουλόβερ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέτε νάναι η εδίκησή της;
Δεν ξέρω!
Γαβριήλ
ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ Γαβρίλη μου!!!!!Τι τύχη έχω νάμαι ανάμεσα σε εργάτες τους λόγου!!!!
ΔιαγραφήΕΥΓΕ ΣΟΥ
Χαρά
Αν και η σελίδα είναι του φίλου Στράτου εν τούτοις θα καταχραστώ της καλοσύνης του να απαντήσω στην αγαπητή μου Χαρά!
ΔιαγραφήΗ παρομοίαση είναι τόσο όμορφη, τόσο ανθοστολισμένη, τόσο διαλεγμένη, ώστε τα αισθήματα όταν κάποτε τα ένιωσες σου αφήνουν την θεϊκή ευλογία ότι ναι τα έχεις νιώσει τα είχες αναλώσει και μετά που ήρθε ο Χειμώνας απέμεινε η μνήμη, ένα γλυκό χτυποκάρδι που σαν φτερό το παίρνει ο άνεμος του Χειμώνα και χάνεται στο άπειρο.
Σα να λέμε "Φτερό στον Άνεμο" ο τίτλος Margaret Mitchel
Σε ευχαριστώ Χαρά μου!
Thanks so much
Gabriel
Αγαπητέ μου Γάβο, άφησες τη φαντασία σου να πετάξει και έπλεξες μια άλλη εικόνα που θα έλεγα ότι δεν απέχει και πολύ από την αλήθεια. Αυτή η αργή εικόνα (slow motion) σε παρασέρνει, όμως δεν θα ήθελα να επεκταθώ, αλλάζοντας πρωταγωνιστές.
ΔιαγραφήΠαραμένω στη φιλάρεσκη φύση κι αφήνω την «άλλη» στη φαντασία μου και μόνο. Kι ας με τρελαίνει… Ποιος μπορεί, άλλωστε, να της αντισταθεί…
Καλή εβδομάδα σου εύχομαι, φίλε μου!
Υπέροχα Στράτο... Αγαπημένο φθινόπωρο... Να περνάς πολύ όμορφα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ, Μαίρη και αντεύχομαι!
ΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα!
Εαρινή παρέμβαση εν όψει φθινοπώρου!..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔανείζομαι, Παντελή, τη γνωστή φράση του Αλμπέρ Καμύ επιβεβαιώνοντας πως ναι: «Το φθινόπωρο είναι μια δεύτερη άνοιξη όταν κάθε φύλλο είναι ένα λουλούδι»…
ΔιαγραφήΤωρα Στράτο, μετά το πρώτο σχόλιο του αγαπημένου Γαβρίλη,τι να πω εγω;;;;που είμαι και γυναίκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πω μόνο οτι είμαστε τυχεροί που αξιωνόμαστε να θαυμάζουμε τέτοια ομορφιά!!!
Καλά να περνάς και περιμένουμε κι άλλες φωτό,για μας τους αταξίδευτους.
Δεν έχω τι να πω, Χαρά μου, του απάντησα ήδη… Είμαι –και το ξέρεις– εραστής της φύσης και όχι μόνο…
ΔιαγραφήΓια ό,τι μου ζητάς θα το προσπαθήσω. Να είσαι σίγουρη.
Σ’ ευχαριστώ!
Και εγώ νόμιζα πως η Νέα Υόρκη είναι όμορφη το φθινόπωρο. Ή είναι το δικό σου ταλέντο να φωτογραφίζεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως, γενικά, οι φθινοπωρινές εικόνες τούτης της χώρας είναι ξεχωριστές!
ΔιαγραφήΕγώ απλά τις αποτυπώνω... να τις κάνω καλύτερες αποκλείεται.
Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και για το σχόλιο. Το εκτιμώ!
Κάθε άλλο, καλέ μου φίλε Γάβο, είναι για μένα μεγάλη τιμή και χαρά, δυο ιδιαίτεροι και ξεχωριστοί φίλοι μου να μπορούν να ανταλλάξουν τις απόψεις τους εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως η παρομοίωσή σου ήταν, όχι μόνο «ανθοστόλιστη» και «διαλεγμένη» αλλά εξαιρετική!
Έχουμε εικόνες αποτυπωμένες που μένουν και στιγμές επίσης στη μνήμη μας ώστε να μην είναι ανάμεσα στα «όσα παίρνει ο άνεμος». Ελπίζω.
Σας ευχαριστώ από καρδιάς και τους δυο σας.
Αυτά τα μοναδικά χαλκοκίτρινα γ'ηινα χρώματα έχουμε την τύχη να θαυμάζουμε κάθε φθινόπωρο !!! Με μοναδικά αξιοπρέπεια τα δέντρα αφήνουν τα φύλλα τους να πέσουν όχι μαραζωμένα αλλά με όψη ζωής !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα περνάτε όμορφα !!!!
Αλήθεια, καλή μου Νικόλ, τι όμορφη η φύση αυτή την εποχή, παρ’ όλη τη μελαγχολία που εκπέμπει.
ΔιαγραφήΑφού απαρνηθούν το δέντρο-μάνα τα φύλλα τότε μόνο θα μαραζώσουν για ν’ αφήσουν τη θέση τους στα άλλα που θα έρθουν με την άνοιξη.
Ο κύκλος της ζωής, φίλη μου.
Ευχαριστώ!