Οι φωτογραφίες σου μου άρεσαν ειδικά οι ταράτσες των σπιτιών κάτι ανύπαρκτο σε τούτα τα μέρη. Μετά το ελαφρύ χιόνι (όταν ήμουν μικρός στο χωριό μου και χιόνιζε έτσι το λέγαμε Στουπουλίδα. όταν ήταν χιόνι βαρύ το λέγαμε πλατομαντήλα) Εδώ όταν χιονίζει το λέμε η κακιά μας τύχη γιατί ξεχνά να σταματήσει.
Εντάξει, φίλε Γάβο, δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης με τα δικά σας χιόνια... Ξέρω ότι η κυρα-Χιόνα, όπως την αποκαλεί ο Δημήτρης δεν σας ξεχνά. Τα ονόματα αυτά τα ακούω για πρώτη φορά. Τόσοι διάλεκτοι, άλλωστε στην Ελλάδα, πάντα υπάρχουν τέτοιες άγνωστες λέξεις!
Εστιάζω, κάνω «ζουμ» αν χρειαστεί κι αμέσως το «κλικ» για το αποτέλεσμα της εικόνας που θέλω να έχω… Θα τις αφήνω «έκθετες» ώστε να υπόκεινται σε φιλικές «επιθέσεις» και τα σχόλιά σας εδώ…
Οι φωτογραφίες σου μου άρεσαν ειδικά οι ταράτσες των σπιτιών κάτι ανύπαρκτο σε τούτα τα μέρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά το ελαφρύ χιόνι (όταν ήμουν μικρός στο χωριό μου και χιόνιζε έτσι το λέγαμε Στουπουλίδα. όταν ήταν χιόνι βαρύ το λέγαμε πλατομαντήλα)
Εδώ όταν χιονίζει το λέμε η κακιά μας τύχη γιατί ξεχνά να σταματήσει.
χαιρετώ σε φίλε
Γαβριήλ
Εντάξει, φίλε Γάβο, δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης με τα δικά σας χιόνια... Ξέρω ότι η κυρα-Χιόνα, όπως την αποκαλεί ο Δημήτρης δεν σας ξεχνά.
ΔιαγραφήΤα ονόματα αυτά τα ακούω για πρώτη φορά. Τόσοι διάλεκτοι, άλλωστε στην Ελλάδα, πάντα υπάρχουν τέτοιες άγνωστες λέξεις!
Να είσαι καλά!