Καλό μήνα!
 |
| Σβηστά σαν τους ξεχασμένους έρωτες… |
 |
| Χοντρά καραβόσκοινα, ξανθαίνουν στον ήλιο… |
 |
| Κρίκος που σκούριασε στης συλλογής το μουράγιο… |
 |
Ιβίσκος… κατακόκκινος, ξεχωριστός…
|
 |
| Εδώ δεν έβαλε πινελιά ανθρώπου χέρι… |
 |
| Μελιές αποχρώσεις… |
 |
| Η γοητεία της απομόνωσης…
Μηθυμναίος
|
Αν γράψω οτιδήποτε θα αμαυρώσω την ανάρτηση...απλά, πέρασα και ΘΑΥΜΑΣΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραιότατος τίτλος για τις όμορφες φωτογραφίες σου!
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα τους τίτλους κι έπεσα απ τον Ουρανό.
Είδα τις φωτογραφίες και τις Θαύμασα.
Αλλά οι τίτλοι, προπαντός (Η γοητεία της απομόνωσης…) από μόνος του σε ταξιδεύει σε περασμένα όνειρα, αυτά που κάποτε απομονωμένος έκανες με πλούσιες εικόνες που θα...
(Σβηστά σαν τους ξεχασμένους έρωτες…) πάλι αυτός ο τίτλος τον επιβάλλει χωρίς να το θέλεις μια ωμή της ζωής στροφή με συντροφιά τον χρόνο... σε κάνει να σκέφτεσαι
χαιρετώ
Γαβριήλ
@ Χαρά Θ.,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσπαθώ να δικαιώσω τα λόγια του San Francesco di Assisi: ...chi lavora con le mani 'e un operaio,chi lavora con le mani e con la mente 'e un Artigiano, chi lavora con le mani e con la mente e con il cuore 'e un Artista!!! κι αυτό το έμαθα από σένα.
Ελπίζω να είμαι σε καλό δρόμο…
Σ’ ευχαριστώ!
@ agrampelli,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καλοσύνη σου, Κυρία μου!
Συνεχίζω τα βήματά σου, που θα πάει κάποια στιγμή θα σου μοιάσω…
Να ‘σαι καλά, Ντίνα μου!
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ το χάρηκα το σχόλιό σου, φίλε μου Γαβρίλη.
Να ομολογήσω πως φτιάχνοντας τις φωτογραφίες σε μια στιγμή περισυλλογής, ανάμεσα σε σκιρτήματα καρδιάς και λυρικής ρέμβης, ήρθαν τούτα τα λόγια που είναι από διαβάσματα που μ’ έχουν αγγίξει…
Ελπίζω να «έδεσαν» με τις εικόνες.
Τα λόγια σου μου δίνουν φτερά.
Πόσο σ' ευχαριστώ!
Υπέροχες εικόνες!!! Πόση ομορφιά πόση ιλαρότητα. Τελικά Στράτο καλά έκανες και άνοιξες κι αυτό το ιστολόγιο.Έλειπε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα φίλε μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρασα, θαύμασα, χειροκρότησα.
Νάσαι καλά
@ Μαριάνθη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ, Μαριάνθη. Χαίρομαι που σου άρεσαν οι εικόνες μου. Έχω «κολλήσει», πολύ, τώρα τελευταία και… μ’ αρέσει!
Με τους χαιρετισμούς μου (σε όλους σας)
@ Dennis Kontarinis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά έκανες, Ντένη, πάντα να περνάς και να θαυμάζεις, τα χειροκροτήματα άστα δε χρειάζονται… για τέτοια είμαστε τώρα;