Είναι
τόσα αυτά που χάνει κανείς στη ζωή του για να μη φυλάει αυτά που του έμειναν… Κι
όσο περνάει ο χρόνος στοιβάζοντας αμέτρητα άλλα, όσο κι αν σκεπάζονται μ’ ένα
σωρό σκόνη, περνάς το χέρι σου από πάνω, τη διώχνεις και τα φέρνεις πάλι πίσω…
στο φως.
Σκαλίζω
τη μνήμη, ονειροπολώ, αλητεύω ενδεχομένως, βηματίζοντας σε δρόμους προσωπικούς
που αυλακώνουν τις λογής λογής διαδρομές και μου κρατάνε συντροφιά. Τα
υστερόγραφα.
Η ζωή ευτυχώς δεν στερείται από ερεθίσματα.
Εξαιρετικές οι φωτογραφικές σου προσεγγίσεις Στράτο! Με τη δική τους αύρα, τις συνθέσεις, τα μηνύματα, τις σκέψεις. Πάντα μας δίνουν κάτι ξεχωριστό και πολύ όμορφο. Να είσαι καλά φίλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ χαίρομαι, Γιάννη, που είμαι πάντα ευνοημένος και τυχερός στη κρίση σου!
ΔιαγραφήΤην καλησπέρα και την αγάπη μου!
ΥΓΌπως γράφω: Ευλογώντας, τρόπον τινά, τα γένια μου είναι για το βιβλίο μου Υστερόγραφα μιας διαδρομής θα ήταν χαρά για μένα να μου γράψεις την διεύθυνσή σου να στο στείλω.