Σάββατο 23 Απριλίου 2016

Παράδειγμα συμβίωσης...

Η «αταξία» της φύσης; Να το πω έτσι;


Παρείσακτη παρουσία –το ταπεινό φύλλωμα– που «ξεμύτισε» αυθόρμητα
ανάμεσα στη σχισμή της πέτρας 

κι έβαλε μια γλυκιά πινελιά στην καλλίμορφη σιδερένια πόρτα.

Όντως, παράδειγμα συμβίωσης...


6 σχόλια:

  1. ΠΡΆΓΜΑΤΙ φίλε
    Από τέτοια έχουμε αρκετά που φυτρώνουν εκεί που δεν τα σπέρνουν.

    η πόρτα αρχοντική προπολεμική...

    χαιρετώ σε
    Γ'αβο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι από τα θαύματα της φύσης που μας εκπλήσουν. Φτάνει λίγο χώμα και ξεπεταγεται το φυτό.
      Σίγουρα δεν είναι από σπορά...

      Διαγραφή
  2. Υπέροχη αυθαιρεσία,προσθέτει ζωή στην παρηκμασμένη πόρτα!
    Καλό Μεγαλοβδόμαδο ποιητά της εικόνας και του λόγου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και να φανταστείς αυτή η "παρηκμασμένη" πόρτα είναι από τις πιο φωτογραφημένες...

      Όπως σου έγραψα, Χαρά μου, εσείς το ζήτε έντονα και όπως πρέπει το Μεγαλοβδόμαδο. Όπως μόνο σε τέτοια μέρη το ζεις.

      Ευλογημένη Μεγαλοβδομάδα λοιπόν!

      Διαγραφή
  3. Α μου αρέσουν αυτές οι αταξίες ! Εγώ έχω φωτογραφίσει στο παρελθόν τα μικρά φυαλλάρκια που φυτρώνουν στις πέτρες του πηγαδιού μας!
    Καλή Μεγάλη Εβδομάδα Στράτο μου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι εξαιρεικά ενδιαφέροντα αυτά. Κι εγώ, Αριστέα, έχω δει πανέμορφα λουλούδια σε τοίχους απο το λίγο χώμα που έτυχε να υπάρχει στο ενδιάμεσο...

      Εύχομαι κι σε σένα να περάσεις μια ευλογημένη Μεγαλοβδομάδα!

      Διαγραφή

Εστιάζω, κάνω «ζουμ» αν χρειαστεί κι αμέσως το «κλικ» για το αποτέλεσμα της εικόνας που θέλω να έχω… Θα τις αφήνω «έκθετες» ώστε να υπόκεινται σε φιλικές «επιθέσεις» και τα σχόλιά σας εδώ…

Σας ευχαριστώ