Θα έλεγα, Γάβο, πως συμβαίνουν και τα δυο. Ιδίως τώρα στους δύσκολους καιρούς ίσως να ισχύει το δεύτερο, η ανάγκη.
Έγραφα το 2010, σ’ ένα άρθρο μου, πως η μουσική όπως και η ανάγκη, δε γνωρίζει από γλώσσες, ράτσες και σύνορα. Με τα τραγούδια και τις μελωδίες τους, οι μουσικοί του δρόμου, ψάχνοντας το «κάτι» για τη ζωή τους, δίνουν χαρά στη δική μας.
Εστιάζω, κάνω «ζουμ» αν χρειαστεί κι αμέσως το «κλικ» για το αποτέλεσμα της εικόνας που θέλω να έχω… Θα τις αφήνω «έκθετες» ώστε να υπόκεινται σε φιλικές «επιθέσεις» και τα σχόλιά σας εδώ…
Πλατεία Μοναστηράκι
Πέντε μουσικοί άνθρωποι της τέχνης ή της Ανάγκης;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον της ανάγκης θα είναι φίλε μου αν πάρω παράδειγμα από αυτόν τον όρθιο με το ακόρντεον που έχει κρεμασμένο ένα κόκκινο κυπελάκι.
ην καληνύχτα μου
Γαβριήλ
Θα έλεγα, Γάβο, πως συμβαίνουν και τα δυο. Ιδίως τώρα στους δύσκολους καιρούς ίσως να ισχύει το δεύτερο, η ανάγκη.
ΔιαγραφήΈγραφα το 2010, σ’ ένα άρθρο μου, πως η μουσική όπως και η ανάγκη, δε γνωρίζει από γλώσσες, ράτσες και σύνορα. Με τα τραγούδια και τις μελωδίες τους, οι μουσικοί του δρόμου, ψάχνοντας το «κάτι» για τη ζωή τους, δίνουν χαρά στη δική μας.