Οι αποχρώσεις του
με σκλαβώνουν.
Το θαυμάζω κάθε που
το συναντώ στους δρόμους
(… εκεί το συναντώ)
κι ανάθεμα αν ξέρω
το όνομά του…
«… κι αυτό περιγελά τον ποιητή
που πίστεψε ότι μπορεί να κρυφτεί μες το ποίημα»…
Τι είναι ποίηση; Και όποιος το ρωτάει:
Ποίηση είναι τούτες οι φωτογραφίες…
Καλημέρα αγαπητέ Στράτο! τί μας νοιάζει η όποια ονομασία, κοινή ή επιστημονική;Η ομορφιά κρύβεται στο συναίσθημα, και οταν αυτο το συναίσθημα εκπέμπεται απο ενα αγριολούλουδο μωβ ή βιολετί ή ροζ ή σικλαμεν που συναντάς μάλιστα κάθε μέρα,αυτο μετράει! Θα έμενα στην πρωτη φωτογραφία που επικρατεί σαν χρώμα το μωβ, αν και ..η μικρη μου φιλη εχει αντιρρήσεις οταν πω: και γω λατρευω το μωβ, μου απαντάει: όχι, όχι,μόνο δικό μου αγαπημενο είναι το μωβ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα εχεις μια όμορφη μέρα!Καθε μέρα!
Καλώς τη Μπάρμπυ μας! Σα να ’χεις δίκιο… Τι μας νοιάζει το όνομα; Η ομορφιά του μας ενδιαφέρει που τόσο απλόχερα μας τη χαρίζει. Όχι πως δεν θα’θελα να μάθω… Αλλά…
ΔιαγραφήΓενικά είναι μωβ το χρώμα του και με τον καιρό το γυρίζει λίγο προς το λιλά-ροζ.
Εμένα πάντως, όπως και να’ναι με γοητεύει…
Muy cierto.Las flores lo ilustran bien.
ΑπάντησηΔιαγραφήGracias Abraham por tu visita aquí.
ΔιαγραφήEste es un árbol, no muy grande de ramas largas que adorna algunas aceras en las calles, florece en otoño, exactamente en Septiembre y su color es bellísimo, entre morado, lila y rosado.
Mis saludos!
Τόσα χρόνια, ρε Στράτο, που σε γνωρίζω, πώς τα καταφέρνεις ώστε να μην μπορώ να βρω τα όριά σου; Τόσος πλούτος ψυχής, τόση ευαισθησία, τόση καλαισθησία, πώς χωράνε σε ένα τόσο στενό, στεγνό και στυγνό "κόσμο" που ζούμε! Είναι άθλος τελικά, να ξέρει κάποιος να λέει την "καλημέρα" του... Καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λόγια σου, καλέ μου φίλε, είναι χάδι στ’ αυτιά και στην ψυχή μου. Γι’ αυτήν ειδικά… Tην γλυκαίνεις…
ΔιαγραφήΤι μου μένει να πω τώρα εγώ να με πιστέψεις…
Ότι με τέτοια την πλουτίζω, με τέτοια ξεφεύγω απ’ τη φθορά.
Απλή η συνταγή της ομορφιάς, φίλε μου.
Σ’ αυτή την ανέξοδη ομορφιά της φύσης βρίσκω το εαυτό μου κι απομακρύνομαι, όσο μπορώ, από την αγριότητα του κόσμου που ζούμε.
Πολύ σ’ ευχαριστώ!
Καλημέρα φίλε μου Στράτο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το Μωβ ανθάκι το έχω κι εγώ στον κήπο μου, ανθίζει κάθε φθινόπωρο εδώ λέγεται Ιβίσκος, είναι σαν μικρός θάμνος.
Δεν ξέρω αν είναι το ίδιο πάντος εσύ φίλε μου έχεις κατορθώσει και μιλάς την γλώσσα των λουλουδιών και αυτό είναι ένα χάρισμα που, σε ανεβάζει συναισθηματικώς πολύ, πολύ ψηλά.
Τους χαιρετισμούς μου
Γαβριήλ
Καλώς σε βρίσκω Γαβρίλη!
ΔιαγραφήΔεν είναι ιβίσκος, αλλά μπορεί να είναι οικογένειά του. Το άνθος του ιβίσκου είναι πιο μεγάλο και τούτο είναι δέντρο σωστό.
Όσα μας προσφέρει η φύση είναι η αδυναμία μου και το αγαπημένο μου θέμα.
Δεν τη μιλώ ακόμη τη γλώσσα των λουλουδιών, αλλά που θα πάει θα την μάθω…
Στη φύση επιστρέφουμε για ανάσες... πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς την έχουμε στα υπ' όψιν και στην φροντίδα μας, Καλλιτέχνιδα, τη χρειαζόμαστε.
ΔιαγραφήΝα 'σαι καλά!
Καλησπέρα φίλε Στράτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα ποιήμα οι φωτογραφίες σου και ο λόγος σου.
Με δυό εικόνες και τρεις λέξεις ξέρεις να δίνεις το θησαυρό που κλείνει μέσα της η ψυχή σου.
Κάποιο παρόμοιο φυτό καταδέχεται να ανθίζει και εδώ.
Θα προσπαθήσω μα μάθω το όνομά του.
Νάσαι καλά φίλε μου.
Έγραψα και στον Παντελή παραπάνω, Ντένη, πως σ’ αυτή την ανέξοδη ομορφιά της φύσης βρίσκω το εαυτό μου. Από αυτήν αντλώ εικόνα και λόγια. Μ’ αυτήν χαζεύω και ξεχνιέμαι κι αυτή, πανάθεμά την με καταλαβαίνει καλύτερα από κάτι άλλα που πασχίζω να τ’ αλλάξω λίγο, μα… τίποτα δεν κατορθώνω… Ξέρεις εσύ…
ΔιαγραφήΑν τύχει και μάθεις το όνομα θα με υποχρεώσεις.
Mi estimado Stratos, te envío un afectuoso saludo, me parece que esta hermosa flor es la que llamamos aquí la cayena, que posee distintos colores muy llamativos y que también es curativa, según he podido conocer, un abrazo desde las montañas del Táchira hermano.
ΑπάντησηΔιαγραφήMi apreciado amigo! Bienvenidos por aquì en mi rincon fotogàfico. Yo conozco la flor de cayena y sus bondades medicinales, tenía una en mi casa en Valencia, pero no es esta flor. La flor de cayena es el hibiscus que comenta Gabriel. Pero alguien nos darà el nombre en algun momento.
ΔιαγραφήGracias por visitarme y a ver cuando bajaràs de estas montañas tachirenses.
Mis mas afecyuosos salyudos desde Grecia para ti y tu familia!
Και βέβαια αυτό είναι η ποίηση Στράτο κι' ας προσπσθούν πολλοί να την αξηγήσουν με περίτεχνες φιλολογικές λέξεις. Ρώτησα πως λέμε εμείς εδώ αυτό το θάμνο και είναι τα ρίκια. Βγαίνει και ένα παρόμοιο λουλουδάκι στα βράχια, πηγαίνοντας στο λιμάνι και κοντά στη θάλασσα την Άνοιξη που τα λέμε, βιόλες της θάλασσας. Βλέπες; η έρευνα δεν πήγε χαμένη, μάθαμε κάτι. Σε χαιρετώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν μάτι, νους και καρδιά στοχεύουν ευθεία στην ομορφιά, εγώ θα επιμένω να το λέω ποίηση. Κι ας λένε οι ειδήμονες τα δικά τους...
ΔιαγραφήΔεν είναι θάμνος, Δώρα, δεντράκι που το έχω συναντήσει και στα τρία μέτρα ύψος... μοιάζει με ιβίσκο, ίσως να είναι ξαδερφάκια...
Να μην χάνεσαι, να περνάς να σε βλέπουμε.
Δεν χάνομαι Στράτο περνάω πάντα, αλλά τί να σου πω βρε παιδί μου, πολύ δουλειά δεν βρίσκω καιρό να αναπνεύσω. Εκτός από μια εκθεση που το Πανεπιστήμιο Αιγαίου μου ζήτησε να πάρω μέρος, όπως ξέρεις είναι φθινόπωρο η εποχή που κάνω το κριθαράκι μου, γιατί το καλοκαίρι δεν βρίσκω καιρό από τους επισκέπτες και των γλυκών. Το κολοκύθι, τα κυδώνια, το κάστανο, να γεμίσω τα σύκα κτλ κτλ. Πού καιρός για υπολογιστή. Όμως δεν παραλείπω να περνώ δύο φορές την ημέρα και να παρακολουθώ, άσχετα αν δεν γράφω. Φιαλάκια πολλά.
ΔιαγραφήΣε καταλαβαίνω, Δώρα, οι δουλειές -ιδίως του σπιτιού- δεν τελειώνουν ποτέ.
ΔιαγραφήΠάντως βλέπω ότι η σοδειά για το χειμώνα πάει μια χαρά!
Καλά να 'σαι, γερή και δυνατή και να φτιάχνεις πάντα τα ωραία σου!
Καλό βράδυ!
Το μωβ δεν είναι το χρώμα μου, τα λουλούδια όμως όπου και να φυτρώνουν,όπως και να λέγονται τα λατρεύω,γιατί όχι και τούτο το ανώνυμο.Ούτε εγω το ξέρω παρολο που το γνωρίζω,ίσως είναι της ίδιας οικογένειας με τους ιβίσκους, αυτό όμως είναι πιο ντελικάτο
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα όσο για το τι είναι ποίηση...μεγάλη κουβέντα ανοίγεις!
Τη λατρεύω όμως και προσπαθώ να μη τη χάνω,όπου την πετυχαίνω,κι ας με περιγελά ο ποιητής.
Καλό ξημέρωμα και πάλι!
Και να σου πω ότι δεν έχεις άδικο, Χαρά μου… ποιο απ’ όλα ν’ απαρνηθείς. Λουλούδια είν’ αυτά φίλη μου και θα τα θαυμάζουμε πάντα ακόμα και τα πιο ταπεινά των αγρών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι να ομολογήσω ότι από σένα περίμενα να μου γράψεις το όνομα.
Το άλλο θέμα της ποίησης… ανίκανος να στο εξηγήσω… κι εγώ όπου την πετυχαίνω την ασπάζομαι! Μη σε νοιάζει αν σε περιγελά ο ποιητής (πολλοί το έχουν στο αίμα τους…) η ποίηση να νοιάζεσαι να μη σε περιγελά, καλή μου φίλη.
...Γαβρίλη και Στράτο,
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι
αγριο-υβίσκος! Γι΄αυτό αντέχει και ξανα-ανθίζει... Ο ήμερος, ΔΕΝ αντέχει έξω!
Γεμάτη η Β. Αμερική... και σε λευκό, ροζ, μωβέ, μονά, διπλά, και σπανίως κιτρινωπά...
Καλή Άνοιξη,
με χρώματα και φωτογραφίες υπέροχες.
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ