 |
Αυτό που στερείσαι, σου γίνεται περισσότερο αγαπητό…
|
 |
Όταν δεν
γίνεται να πορευτείς στην οδό των ονείρων,
πορεύεσαι
σ’ αυτήν των αναμνήσεων.
|
 |
«Ό,τι
σκαλίζουμε με αγάπη δεν μπορεί παρά να καρπίσει νοσταλγίες»…
|
 |
Θα περιμένουν…
|
 |
Εικόνες που
έμειναν άφθαρτες και θ’ αναπαύονται στο βυθό των ματιών μου…
Μηθυμναίος
|
Καλημέρα φίλε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχα όλα. Σε καταλαβαίνω. Από τα ίδια βασανίζομαι κι΄εγώ σε τούτη την ξενητιά που βρέθηκα.
Νάσαι καλά και καλό σου μήνα.
Τι ομορφιά. Τυχεροί όσοι την γεύονται σε καθημερινή βάση............. όλες τις εποχές....
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Dennis Kontarinis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι αυτή η ξενιτιά που μας έκανε τόσο ευαίσθητους και αθεράπευτα νοσταλγούς του τόπου μας…
Σ’ ευχαριστώ, Ντένη!
@ Roadartist,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή είναι η διαφορά, Αρτίστα μου, είναι διαφορετικά το από μακριά…
Αλλά έστω κι έτσι η ομορφιά πάντα παραμένει και μας περιμένει…
Καλή εβδομάδα, φίλη μου!