Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

και τα χαμένα από καιρό πάλι τα ξαναχάνω...




4 σχόλια:

  1. Υπέροχες φωτογραφίες με σοφά λόγια να τις πλαισιώνουν.
    Τους χαιρετισμούς μου Στράτο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία με τιμά όσο τίποτα η επίσκεψή σου!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τη φιλία σου και τα γενναιόδωρα λόγια σου. Τα αισθήματα είναι αμοιβαία και το ξέρεις...

      Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις!

      Διαγραφή
  2. Οι σιωπές πάντα έχουν κάτι να πουν Στράτο !! Οσο και αν λιγοστεύουν οι λέξεις πάντα η σιωπή θα είναι μέσα μας !!
    Την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θα έλεγα το αντίθετο, αγαπητή μου Νικόλ, όσο οι ματιές μας θα σμίγουν νοερά έστω, όσο θα δίνουμε σπρωξιά στο λόγο και στις λέξεις, εκεί στο αντιφέγγισμα της σιωπής, θα υπάρχει – «εν γαλήνη» – μέσα μας φτάνει να μην απενεργοποιήσουμε τα συναισθήματα.

      Με την αγάπη και την εκτίμησή μου!

      Διαγραφή

Εστιάζω, κάνω «ζουμ» αν χρειαστεί κι αμέσως το «κλικ» για το αποτέλεσμα της εικόνας που θέλω να έχω… Θα τις αφήνω «έκθετες» ώστε να υπόκεινται σε φιλικές «επιθέσεις» και τα σχόλιά σας εδώ…

Σας ευχαριστώ