Δώστε μου λιγάκι ουρανό. Πάρτε με στη συντροφιά σας…
σαν τα πουλιά μες στα κλαδιά σας…
Γυμνά κοιμούνται τα όνειρα ανάμεσα στους κλώνους…
Εκεί που τελειώνουν τα κλαριά σας,
αρχίζει ο ουράνιος θόλος
μένει πάντα χώρος ανάμεσα στους κλώνους
να περάσει λίγος ουρανός
ένα σου λέω μόνο, μην αλλάξεις ουρανό…
εκεί μεσουρανεί η ευαισθησία μου,
σαν τρομαγμένη απορία…
Μηθυμναίος