Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Δέντρινα δάκρυα…

Κάποιοι «τραυμάτισαν» βάναυσα το δέντρο
κι αυτό λύθηκε σε λυγμούς
με δέντρινα δάκρυα...






4 σχόλια:

  1. Οτιδήποτε στερεό που έχει ζωή μέσα του όταν το πληγώσεις ξεσπά σε λυγμούς, τα δένδρα άλλα εκρίνουν σταγόνες δάκρυα, άλλα ρετσίνι, άλλα μέλι-σιρόπι, άλλα διάφανο υγρό, άλλα ακόμα και γάλα όπως η συκιά, το καουτσούκ, η τσίκλα, κι ένα σωρό ακόμα αλλά σε αυτές σου τις φωτογραφίες βλέπουμε το ξέσκλισμα του κορμού σε διαφορετικές αποχρώσεις, άλλο τόσο και εμείς οι άνθρώποι όταν μας πληγώνουν βρίσκουμε παρηγοριά, αποκούμπι στα δάκρυα,

    Παρατηρώντας ότι οτιδήποτε ζει πάνω στη γη μας έχει ως βάσει το υγρό στοιχείο, κι όλοι μαζί αποτελούμε τον γήινο παράδεισο που όμως είναι κυκλικός και ανακυκλωσημος προς όφελος της μητέρας γης.

    Πρωτότυπο όμορφο,

    Χαιρετώ

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ pylaros,

    Πολύ φιλοσοφημένα όλα όσα μου γράφεις, καλέ μου φίλε. Εδώ φαίνεται πόσο η πείρα της ζωής μπορεί να βλέπει τα πράγματα με άλλη οπτική και να δίνει εξήγηση στα φαινόμενα.

    Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θα συμφωνήσω με τον Γαβρίλη αγαπητές μου Στράτο.
    Όλα πάνω στη γη κλείνουν μέσα τους το δάκρυ. και στη δεδομένη στιγμή το αφήνουν να κυλήσει. Καμμιά φορά δακρύζουν και οι εικόνες των αγίων. Γιατί όχι;
    Πάντως οι φωτογραφίες σου είναι υπέροχες.
    Νάσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ Dennis kontarinis,

    Το δάκρυ, Ντένη μου, δείχνει την ευαισθησία όταν δεν αντέχουμε κάποιες υπερβολικές δόσεις αναισθησίας των ανθρώπων…
    Σ’ ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εστιάζω, κάνω «ζουμ» αν χρειαστεί κι αμέσως το «κλικ» για το αποτέλεσμα της εικόνας που θέλω να έχω… Θα τις αφήνω «έκθετες» ώστε να υπόκεινται σε φιλικές «επιθέσεις» και τα σχόλιά σας εδώ…

Σας ευχαριστώ